Ο Χ Ι

Το Ο Χ Ι των Ελλήνων στους Ιταλούς τον Οκτώβρη του 1940 ήταν το θέμα μας σήμερα.

Αρχίσαμε με την ιστορία του γίγαντα και του νάνου.

Σαν παραμύθι

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα ήταν κι ένας νάνος. Ένας μικρός νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο του χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα.

Και ήταν ευτυχισμένοι... Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταγε τη δουλειά του, ο γίγαντας τη δικιά του, και ζούσαν αγαπημένοι...

Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή.

Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βάνοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του, είπε: «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι παραδώσου!».

Ο μικρός νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό. «Κοίτα χωρατατζής που ’ναι ο μεγάλος γίγαντας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου το γνωστό τους χαιρετισμό, του φώναξε:

- Γεια σου, γείτονα!

Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια.

Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια ξαναφώναξε:

-Παραδώσου!

Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε· κοίταξε λυπημένος κατάματα το μεγάλο γίγαντα και χωρίς κανένα φόβο τού είπε:

- Όχι, δεν παραδίνομαι!

Αμέσως μετά έτρεξε, έφτασε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας στα χέρια του μια σφεντόνα. Στάθηκε μπροστά στο γίγαντα και περίμενε.

Ο μεγάλος γίγαντας τα ’χασε για λίγο. Ύστερα χύθηκε πάνω στο μικρό νάνο θέλοντας να τον συντρίψει. Έγινε όμως κάτι απίστευτο. Ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα! Ο μεγάλος γίγαντας το ’βαλε στα πόδια...

Έτσι οι Έλληνες του Σαράντα, όπως ο μικρός νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν όπως και κείνος, μ’ ένα θαρραλέο και αποφασιστικό ΟΧΙ!

Δεν είναι όμως μόνο πως είπαν το ΟΧΙ. Το διαφέντεψαν στη συνέχεια παλικαρίσια και νικηφόρα πάνω στις βουνοκορφές.

Γαλάτεια Σουρέλη

Εμείς......

....ψάξαμε στον παγκόσμιο  χάρτη .....

...να βρούμε την Ιταλία και είδαμε πόσο κοντά είναι στην Ελλάδα. Το σχήμα της που θυμίζει μπότα με τακούνι μας έκανε εντύπωση!!!

Στη συνέχεια και αφού αντιστοιχήσαμε τους ήρωες του παραμυθιού με  τους Έλληνες και τους Ιταλούς ρωτήσαμε τα παιδιά γιατί οι Ιταλοί ήθελαν να τους παραδοθεί η Ελλάδα. Οι απαντήσεις που καταγράψαμε:

Μιλήσαμε για τις συνθήκες του Ελληνοϊταλικού πολέμου, τις κακουχίες που πέρασαν οι Έλληνες στρατιώτες πάνω στα
χιονισμένα βουνά ...

...και τη  βοήθεια που πρόσφεραν οι Ελληνίδες.  

Είδαμε σχετικές φωτογραφίες.

Παίξαμε στη συνέχεια με το ΟΧΙ.  
Το φτιάξαμε  χρησιμοποιώντας γράμματα κομμένα σε χαρτί εφημερίδας . 
Κάναμε λάθη ......

.... γελάσαμε με αυτά αλλά στο τέλος  το πετύχαμε!!!

Και με την πλαστελίνη!

Μετά βρήκαμε το ΟΧΙ  ανάμεσα σε λάθος γραμμένες λέξεις, το κυκλώσαμε και το γράψαμε σε Φύλλο εργασίας.

Από χθες τα παιδιά  είχαν  φτιάξει κονκάρδες με το ΟΧΙ και ελληνικές σημαίες.

Έκαναν ακόμα μια ομαδική εργασία κολάζ με θέμα παιδάκια που παρελαύνουν.